Laatste dag in het prachtige oude Dali

Vandaag is voor een deel een reisdag, namelijk van Dali naar Lijiang.
Maar voordat we deze mooie, oude historische stad gaan verlaten gaan we eerst nog een blikwerpen in de stad.
Helaas hadden we in de trein van Kunming naar Dali niet veel geslapen, dus na de wandeling van gisteren in de bergen, zijn we op tijd gaan slapen en hebben we vandaag uitgeslapen.
Uitgeslapen dus, fijn! We pakken de tas even goed in, zodat we daar later minder naar hoeven te kijken. Rond de klok van 11 verlaten we het hotel en gaan we de oude stad in. We komen aan bij Jinli Bakery. We hebben hier yoghurt met zelfgemaakte crusli, verse sapjes, thee en koffie op. Na het goede ontbijt/lunch zijn we gaan wandelen. Helaas begon het te regenen, maar liepen we verder de Renmin Street. Er zijn hier een hoop winkeltjes, die kralenkettingen, kaarten, huisgerij en nog veel meer verkochten. We kwamen er een klein kaartenwinkeltje tegen. Hier kon men kaarten, en natuurlijk postzegels kopen, of bij een grote tv een foto laten maken en die uitprinten. In het winkeltje kon je dan je kaartje schrijven en op de bus doen, leuk bedacht!
Het begint steeds harder te regenen, we slaan af Fuxing Street in. Inmiddels zijn veel mensen gaan schuilen, en besluiten wij ook even ergens te gaan schuilen. We zoeken ondertussen naar een taxi die ons naar de ‘Chongsheng Three Pagoda Park’ kan brengen. Dit zijn drie Boeddhistische Pagodes, de middelste Pagode, de Qianxun Ta, is bijna 69 meter hoog en een van de hoogste pagodes die gebouwd is tijdens de Tang-Dynastie (618-907). De overige twee pagodes stammen uit de 11e eeuw en zijn beiden 42 meter hoog. Deze pagodes dienden als reliekhouders, maar ook moesten ze de goden gunstig stemmen, om bescherming te bieden tegen natuurrampen. Ook in dit gebied zijn aardbevingen geweest, maar de pagodes hebben dit overleefd.
Met een redelijk spoed bezoek aan het park, verlaten we na tweeën het park en gaan we naar het hotel. Het is erg druk onderweg, dus de taxi staat vaak stil.
Rond half drie alweer komen we aan en bestellen we gelijk een taxi door naar het station. Deze arriveert snel, dus nemen we afscheid van de dame van het hotel. Om kwart over drie komen we aan bij het station, we pakken onze tassen, en gaan zoals gewoonlijk door de check, tas af, op de band, door de scanner, etc etc.
Alles is weer goed, we kijken op het bord en er staat al iets achter ons treinnummer: ‘48’. Marco maakt als grapje, ‘ow onze trein heeft al 48 minuten vertraging’. We lopen verder en wachten tot het bijna tijd is te gaan, maar toen bleek de 48 echt de vertraging zijn te zijn, die inmiddels al verder opgelopen was naar 65 minuten. Wel halen maar wat te eten in het winketje, het is straks wat later, dus dan kunnen we vast wat eten.
Uiteindelijk komt de trein, alle mensen stormen op de deur af, zoals Chinezen dat klaarblijkelijk toch weer bijna altijd doen. Want ja, je moet toch wel vooraan staan. Als een stel pinguïns waggelen we naar de poort om de weg te vervolgen richting het perron. We zitten in rijtuig 11, stoel 8A en B. Aangekomen in het treinstel is er voor ons wat onduidelijkheid, waar moeten we zitten? Bij het raam op een stoeltje, of in de bedden? Ik snap het niet, online kan ik ook niet vinden hoe dit werkt. Er komt wat hulp van verschillende kanten, maar heel goed Engels kunnen ze hier niet. Dan komt de conducteur. We laten het kaartje zien, en hij wordt al heel snel boos op iemand die op onze plek zit, oeps! Dat was dan ook weer niet de bedoeling. De meneer had namelijk ook het dekbed en kussen van de bedden boven hem gehaald, maar dat mocht niet, en hij had een ‘staan’ ticket, en dan mag je natuurlijk niet elders gaan zitten. Uiteindelijk is alles goed gekomen. Er is zelfs nog een dweil door het hokje heen gehaald, omdat de vloer vies was, het afval werd opgehaald en iedereens kaartje werd voor de zekerheid nog maar eens gecontroleerd. De trein rijdt inmiddels al een tijdje, dus we gaan genieten van het uitzicht. De rit duurt langer dan één uur, waarbij we veel tunnels (en hele lange tunnels) passeren. Wanneer we bijna bij het station zijn, komt het foto moment met menig Chinees in ons hokje, we zitten er namelijk met z’n 9 (incl. 1 baby). Na vele foto’s mindert de trein vaart, en pakt iedereen zijn spullen. We nemen afscheid en de Chinezen zijn al weg voordat wij de tassen überhaupt vasthebben. Buiten het station gaan we op zoek naar de taxi. Deze staat elders dan wij verwachten, dus het duurt even voordat we die gevonden hebben. Daarna blijkt het ook nog lastig om door te geven waar we heen moeten.
Na een half uur zijn we dan bijna bij het hotel. We komen aan bij de rand van de oude stad Lijiang. We lopen nog ongeveer 5 minuten en kunnen dan inchecken. Op het eerste gezicht is het een prachtige locatie. De vrouw van het hotel geeft aan dat we nog wel een stukje naar boven moeten met de tassen, en het best zwaar kan zijn. Naja, dat zal wel meevallen toch! Goed, uiteindelijk was het iets zwaarder dan gedacht, maar het is prachtig!

We besluiten vanavond de verhaaltjes bij te werken en te bekijken wat we morgen in Lijiang gaan doen.