De klim naar de apen
Door: Chris & Marco
Blijf op de hoogte en volg Marco
30 Juli 2016 | Nepal, Swayambhunath
Na het doen van de was door Chris, en het uitzoeken van enkele andere zaken door Marco, verlaten we iets na twaalf uur het hotel. We lopen richting de Swayambhunath Temple, ook wel bekend als de ‘Monkey Temple’. Ons wordt aangeraden om de taxi te pakken, want het zou toch wel erg ver zijn (30 minuten). We besluiten lekker eigenwijs te doen, en lekker te voet te gaan. En daar zijn we blij om. We lopen lekker door de wijk heen en zien de locals lekker hun ding doen. Er zijn veel honden op de straat, maar ook kippen en koeien. Het is een beestenboel in Nepal!
Het valt ons op dat de meeste mensen het hier niet zo nauw nemen met de hygiëne, en al helemaal niet met het afval dat overal op straat wordt neergegooid. We passeren de rivier, en zelfs die ligt helemaal onder. Op straat zie je ook geen prullenbakken of schoonmakers. We hoorden gisteren ook van onze gids dan maar 30-35% van de bevolking scholing heeft (gehad). En daardoor veel mensen niet weten wat de impact is van al die rommel om het milieu. Het is echt heel erg jammer, en de overheid doet er niet zo veel aan.
Wij zijn inmiddels aangekomen bij de Swayambhunath Tempel, althans aan de voet ervan. En de naam ‘Monkey Temple’ komt goed van pas, want er zijn een hele hoop Makaken. Moeders met baby’s en hier en daar komt paps er achteraan. Er staan veel verkopers langs de trap (met een totaal van 365 treden) omhoog naar de tempel die ons van alles proberen te verkopen. Ze lopen zelfs met je naar boven en laten hun ‘waar’ ‘achter’.
We komen aan bij een hele steile trap, door de aardbeving is een groot deel kapotgegaan, en dat zijn ze nu op z’n Nepalees aan het repareren. De bezoekers moeten over provisorische paden door de bosjes naar boven klauteren. Net voordat we bij de tempel zijn kopen we een kaartje. We staan wederom versteld van de mooie bouwwerken die hier gemaakt zijn. Het bestaat uit één grote stoepa met daaromheen kleinere tempels en plekken waar men kan bidden. Ook zijn er veel winkeltjes en wat cafeetjes. Op de stoepa zijn de ogen van Buddha getekend voor de stoepa staat een onweerafleider, enorm groot en het leek van goud te zijn.
Het is dringen geblazen bij de uitzichtpunten over de Valley. De een duwt de ander weg, en bij een verhoging moet je zelfs betalen voor het uitzicht. Maar pas op, voor de Makaken, ze springen zo op je af, of pakken het eten uit je hand.
Elders op de heuvel zijn twee oude vrouwtjes de rijst, bloemen en andere geofferde zaken aan het scheiden van elkaar. De rijst wordt opgegeten door de apen, en de honden willen eigen ook wel wat, maar worden weggeslagen door de oude vrouwtjes. Het is een mooi gezicht om te zien….
We besluiten nog wat te drinken bij een klein barretje met dakterras. We kunnen hier kijken naar de stoepa en andere oude gebouwen. Hierna lopen we richting Thamel. Het is vrij rustig vandaag, het is een vakantiedag, aldus de locals. Er zijn vele kleine winkeltjes die van alles verkopen en maken. We lopen richting de ‘Garden of Dreams’. Een tuin die inmiddels grotendeels gerestaureerd is vanuit een gever uit Oostenrijk. Het is een prachtige tuin, met veel bloemen, vijvertjes en plekjes waar je rustig kan zitten. Er zijn veel mensen die er even heerlijk ontspannen van de drukte uit de stad. En dat terwijl we nog middel in de stad zitten. Bij de tuinen zit ook een het Kaiser-restaurant, hier eten we wat. Marco iets met rijst en Yak-kaas. Christian eet gevulde aubergine. Beiden heerlijk!
Morgen gaan we naar Shivapuri Nagarjun National Park, dus we pakken alles in voor dan en gaan slapen!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley