Het piepkleine, maar o zo mooie Macau

Vrijdag 15 augustus 2014

Goedemorgen, het is half zeven wanneer de wekker gaat. Om acht uur moeten we de trein hebben bij het Guangzhou South Railway Station (广州南站), dus we moeten nog best een eindje rijden voordat we daar zijn. Gisteren hebben we besloten dit met de taxi te doen, omdat dat volgens de dames van de receptie, minder lang zou duren, al hebben wij daar zo onze twijfels over. Goed, we pakken iets over zeven de taxi en vertrekken richting het station. De chauffeur wilde eerst de meter niet gebruiken voor het taxiritje, en wilde een vast bedrag. Dit willen wij natuurlijk niet, dus zeiden wij dat we wel een andere taxi pakken, maar toen kon het ineens wel. Oké, we gaan!

De chauffeur is een beetje een rare. Muziek redelijk hard, ramen open… goed, negeren en hopen dat hij een beetje doorrijdt. Al snel blijkt dat we de trein niet gaan halen. Vervelend, maar op het station blijkt dat we de kaartjes kunnen wisselen voor een andere trein later die dag. Om precies te zijn veertig minuten later, dat komt nu goed uit! Met de nieuwe treinkaartjes gaan we weer door allerlei veiligheidschecks en zitten we om 8.40 uur in de trein. Op naar grensstation Zhuhai.

Als we aankomen op het station in Zhuhai is het even zoeken waar we heen moeten om de grens over te steken. We vullen een immigratieformulier in en dan is het ouderwets wachten in de rij. Eerst buiten, deels in de brandende zon (gelukkig hebben we een paraplu, bedankt Starbucks!) en deels overdekt en binnen. Er zijn meer dan twintig balies. De meeste voor ‘Chinese citizens’, enkele ook voor buitenlanders/toeristen. Overal staat aangegeven wat je niet in dit gebouw mag doen: foto’s maken, bellen, praten, eten en drinken, etc. De chinezen zelf lijken zich er weinig van aan te trekken, getuige de vele douane-selfies die ze maken. Na ruim een half uur wachten zijn we aan de beurt. Het duurde erg lang bij Christian, maar toen was Marco aan de beurt. Bij het inchecken op het vliegveld heeft de meneer van de KLM de sticker van de bagage in het paspoort geplakt op een pagina. Dit moest hij eruit halen bij de bank in Guangzhou, waardoor een deel is weggescheurd. De douanier keek ook erg goed naar dit gedeelte, even spannend dus! Maar gelukkig mocht ik door. Toen mocht de bagage weer door een veiligheidscheck en toen dachten we naar de bus/taxi te kunnen. Maar het bleek dat we ook nog door de controle van de grens met Macau moesten. Weer in de rij dus. Dit duurde ook weer een tijdje, maar achter deze douane stonden bussen, van allerlei hotels. Erg fijn! Want dan hoef je geen dure taxi te pakken. Al snel zaten we in de bus en gingen we naar het hotel. We zijn nu dus in Macau, dit is een SAR (Speciale Administratieve Regio) van China. Het is ooit in de 16e eeuw gesticht door de Portugezen. De mediterrane sferen en bouwstijlen zie je dan ook veelvuldig terug. Daarnaast is Macau het dichtstbevolkt van alle landen ter wereld met maar liefst 21.500 inwoners per km2. Het land is overigens maar 30 km2 groot, vergelijkbaar met Baarn (Zomaar even wat aardrijkskundige informatie ;) ).

Al snel waren komen we bij een gigantisch gebouw aan. Ons hotel in combinatie met een casino. Echt enorm!! Bij binnenkomst werden onze koffer en tassen overgenomen en moesten we even wachten tot we bij de balie aan de beurt waren. Maar wat is het hier groots! Zoveel bling bling, niet normaal. Overal bloemen, kaarsen, lampjes, spiegels, het houd niet op. Bloemen die eigenlijk nog wel een aantal dagen kunnen werden alweer vervangen door mooie witte bloemen. Helaas konden we onze kamer nog niet in, dus besloten we onze bagage achter te laten en het centrum te verkennen. Het is erg warm, hier en daar een wolkje, maar veel zon! Iedereen probeert elk stukje schaduw die er maar is ook te benutten. Daarnaast loopt iedereen er met paraplu’s. Hier nuttig voor zowel zon als regen, dus echt waar voor je geld! We passeren ondertussen allerlei kleine smalle straatjes met kleine en grote huizen, huizen/flats/hotels in aanbouw of ander soort gebouwen. Veel met airco’s aan de zijkant of reclameborden zowel neon als andere soorten.

We komen aan op een druk plein. De St. Dominic’s kerk staat helaas in de steigers, van bamboe. Het is een geel kerkje, waar we dus helaas alleen naar kunnen kijken. We lopen door en komen in een drukke straat. De straat zal leiden naar de ruïne van de São Paulo kerk. Eerst nog even wat euro’s omwisselen in de lokale Macau Pataca (MOP). We zijn via een rustigere weg omhoog geklommen en kwamen bij het Macau Museum uit. Dit zou een enkele euro kosten om binnen te komen, echter was het vandaag gratis. Er waren een drietal etages die ons door de historie van Macau heen leiden. Interessant om te zien welke handelsroutes vroeger via Macau en China liepen, we zien ook dat Amsterdam een belangrijke rol speelde! Later kwamen we weer buiten en zijn we naar de Ruïne gelopen. Het is er zo druk en iedereen probeert EN in de schaduw te staan EN een foto te maken. Dat gaat niet samen dus is het op sommige plaatsen echt een ophoping van mensen. Marco moet opletten dat hij geen paraplu in z’n ogen krijgt, want niemand zal opletten waar hij of zij de paraplu steekt. De Ruïne, de voorkant van de São Paulo kerk, is het enige dat is overgebleven na een grote brand in 1835. We lopen wat verder en Chris ziet in de Lonely Planet enkele leuke restaurantjes. De eerste blijkt te zijn gesloten vanwege verbouwingswerkzaamheden. De ander vinden we na heel lang zoeken (de nummering van huizen is hier nogal onlogisch). Echter is het een wijnbar, dus geen andere dranken of iets te eten, en kun je er niet meer met pin of creditkaart betalen, vanwege problemen met de bank. Jammer, helaas dus ook hier geen drankje of hapje nu. We zoeken verder, dan maar een drankje van de 7-eleven (convenience store). We dwalen door de drukke maar gezellige straatjes. Hier en daar schieten enkele toppen van casino’s of hotels boven de huizen uit. Het casinohotel Grand Lisboa zie je in elke uithoek van Macau, het is enorm groot en heeft een onmiskenbare top!

Na het bezoek aan een tempel en wat parkjes, besluiten we om richting ‘Guia Hill’ te lopen. De grootste heuvel van Macau. Hierop staat het oudste fort van Macau (en ons werd verteld ook van Azië) met daarop de oudste vuurtoren van Azië en een heel oud kerkje. Echter, konden we dit alles niet zien, want het was al gesloten dus hebben we de klim naar boven alleen kunnen genieten van het super gave uitzicht. We besluiten dan ook morgen maar terug te gaan. Inmiddels is het al minder warm geworden en komen veel Macaunezen naar de heuvel om te gaan hardlopen. We lopen verder naar beneden en passeren nog enkele parkjes, nogmaals de ruïne alleen nu bij avond en eindigen bij ons hotel.
We mogen in onze kamer en die is schitterend! Even opfrissen en dan gaan we lekker peuzelen bij het diner in het hotel. Dit is ook een waar genot. Er hangt een gezellige sfeer, alles is netjes aangekleed, het lijkt wel kerstmis. Veel lekker eten, drinken, etc. Er wordt aan ons gevraagd of we lobster willen proberen. Lekker, dat willen we wel. Chris is nog wat terughoudend maar probeert het uiteindelijk ook en vindt het wel lekker. We genieten van soep, salades, vis, sushi en lekkere desserts. Alles een beetje, zodat we niet te snel vol zitten en van al het heerlijks kunnen genieten. We eindigen met een lekker kopje thee en besluiten dan terug naar onze kamer te gaan. We wilden vanavond ook nog naar een casino, maar omdat het inmiddels al wel wat laat is besluiten we alleen naar het casino dat bij het hotel zit te gaan. Marco’s eerste casino ervaring! We nemen enkele Patacas mee en wagen een gokje. We moeten ze omwisselen naar Hong Kong Dollars en kunnen hierna echt beginnen. Het begint en eindigt bij de fruitautomaten, van de overige spellen hebben wij geen kaas gegeten dus daar blijft het bij kijken. We hebben enkele Dollars winst en besluiten te gaan slapen. Het was een eerste mooie dag in Macau!

Zaterdag 16 augustus

Goedmorgen Macau. We hebben heerlijk geslapen en gaan nu ontbijten. Net als het diner van gisteravond is dit ook super gaaf! We genieten dan ook heel erg. Christian gaat na het ontbijt even zwemmen en Marco ruimt de tassen en koffer even in. Niet veel later gaat hij bij het zwembad dit verslag typen (niet helemaal af, vandaar nu pas online). Ons hotel staat in een oude wijk. Dit is ook wel te zien, want niet elk huis is even netjes meer en soms lijkt het dan ook wel of het eerder een vervallen wijk is dan oude wijk. Maar je ziet gelukkig dat ze hier en daar al weer aan het opknappen zijn, zodat alles in goede staat blijft.

We verlaten het hotel en lopen naar het zuiden van het eiland. We passeren een tempel en komen op een pleintje uit bij de grotere A-Ma Tempel. Deze tempel is gedeeltelijk op een heuvel gebouwd. Het is een taoïstische tempel en is gewijd aan de godin Tianhou, de beschermheilige der zeevaarders en vissers. Een bezoek aan deze tempel is de moeite waard. We drinken een Portugese espresso en een limonade en vervolgen onze tocht door de smalle straatjes van Macau. Fotootje hier, fotootje daar. We komen aan bij het ‘Manderin House’. Een complex met meer dan zestig kamers. Hier woonde vroeger een markthandelaar, het is oud en heeft een ‘moon gate’ (Google maar eens). Het is er erg mooi, met speciale ramen, leuke planten en kenmerken van de bouwstijlen van toen.
Inmiddels is het alweer wat later en we hebben in de avond afgesproken met het broertje (Kim) van Christian, die komt namelijk samen met een vriend (Mark) en vader (Edwin) naar China/Hong Kong.

We besluiten nog snel de Guia Heuvel te beklimmen. We willen eerst lopend naar de voet van de heuvel, maar gaan uiteindelijk toch maar met de bus. Het is spits, zoals de gehele dag, want het staat bij elke kruising vast, en die zijn er nogal een hoop. Na twintig minuten rijden en stilstaan, gaan we bij de eerstvolgende halte uit de bus. Het is even wringen, want het is druk in de bus(je). We lopen verder en komen niet veel later bij de heuvel aan. We klimmen vrij vlot naar boven en het fort is nog open. Het is niet groot, maar erg mooi om te zien. De vuurtoren is nog steeds in gebruik, en als het donker is zie je hem dan ook goed (wel handig natuurlijk!). Het kerkje is mooi van buiten en de schilderingen binnen zijn leuk om te zien. Helaas is het maken van foto’s niet toegestaan, dus blijven de beelden in ons geheugen.

Om zes uur in de avond is er een mooie dansshow in het hotel en Chris wil deze graag zien. We hebben nog een half uur om naar het hotel te gaan en Chris denkt dat we dat niet gaan halen. Marco heeft hoop en weet zeker dat we dit gaan halen. We zetten er flink de pas in en komen drie minuten voor zes aan. We gaan zitten en de kaarsjes voor de show worden aangezet. Een stem kondigt de show aan. Een aantal dames (die normaal werkzaam zijn bij de receptie van het hotel) dansen hier en daar en na tien minuten is de show weer afgelopen.
We gaan naar het café en wachten op reactie van Kim. Hij zou inmiddels toch al wel aangekomen moeten zijn in Hong Kong en onderweg moeten zijn naar Macau? Het duurt vrij lang en wanneer wij een drankje en gebakje op hebben en nog niets hebben vernomen van de heren, besluiten we toch maar weer de stad in te gaan. We gaan vanavond al door naar Hong Kong. Bij het verlaten van het hotel krijgen we het bericht dat ze zijn aangekomen in Macau. We gaan naar hun hotel. Bij aankomst daar zijn zij er nog niet en wachten we. Niet veel later komen ze lopend met de koffers in de hand aan. Ze checken in en frissen zich op. Daarna gaan we bij een Chinees restaurantje eten. Het is er heel hectisch. Bestek en borden worden op de tafels neergegooid (wat verklaard waarom niet alles meer helemaal heel is) en dan is het wachten op wat we voorgeschoteld krijgen. Het eten is heerlijk en zeker niet duur. We praten wat en na het eten lopen we langs de gigantische gebouwen van verschillende ketens. Het ene hotel of casino is nog groter en mooier dan het andere. Het Grand Lisboa springt overal boven uit. We eindigen de avond in het ‘Rendez-vous café’ van het Sofitel. We drinken er met z’n allen nog een cocktail en eten een gebakje. Marco Skypet nog even met thuis en we kiezen ervoor iets later naar de haven te gaan om daar de ferry naar Hong Kong te nemen. Na ook hier nog gezellig gekletst, gedronken en gegeten te hebben pakken we rond elf uur de taxi naar de haven. Bij aankomst bleken er geen normale kaartjes meer te zijn voor de ferry van 23.59 uur te zijn, alleen Superclass tickets. Ze zijn iets duurder, maar eten en drinken is inbegrepen. Anders moesten we wachten op de eerst volgende boot die pas om 00.45 uur ging. Dus, de Superclass gaat het worden!

Dag Macau! Na een uur varen komen we in Hong Kong aan. Even langs de douanier waar het gelukkig niet zo druk is en dan zitten we alweer in de taxi naar ons hotel. Hopelijk hebben we genoeg HK dollar voor de rit. Bij aankomst bij het hotel blijkt van niet, want de chauffeur wil ook nog bagage tilgeld, terwijl hij niets getild heeft?! Naja, wat we niet hebben kan hij ook niet krijgen. Hij is een beetje boos en zegt niets meer. We pakken onze spullen, checken in, douche en gaan slapen.