Dinsdag 20 december 2011

Hallo!
Wat een dag vandaag! Bereid jullie maar vast voor op wat komen gaat!

Rond 10 uur zijn we na een heerlijk te zijn opgestaan, gaan ontbijten en daarna naar de Mazaronitop gelopen.
Meteen bij aankomst kwamen we al een witte havik tegen. Erg mooi! Hij was aan het poseren voor ons.

Na een tijdje te hebben rondgekeken etc. zijn we weer richting beneden gegaan. Halverwege was er een kleine andere route, die we hebben gelopen, maar deze was wel een beetje dicht gegroeid, dus je kon niet echt zien waar je liep.
Het heeft tussendoor nog wat geregend.

Nadat we weer terug waren bij het uitzichtpunt, zijn we verder gelopen richting de Kumbovallen. Een erg mooie tocht, alleen meneer Winston vertelde dat we hier wel in een half uur moesten zijn. Die Surinamers hebben naar ons idee niet zo'n besef bij wat tijd is, want inschatten kunnen ze niet.
Na goed, aangekomen na een uur kwamen we bij een klein klein klein stroompje, of het stond toch wel erg droog.
Suus, Sil en ik zijn nog een stukje de waterval opgelopen en Sjors en Jeroen gingen alweer terug. Het was erg mooi! Na enkele foto's, gingen ook wij drie weer naar boven.
Halverwege kwamen we Sjors en Jeroen weer tegen, die even op ons hadden gewacht.
Toen we na deze tocht, weer boven waren, gingen we snel kijken wat voor boodschappen we nog moesten hebben, want we hadden niet veel meer.
Na gekeken te hebben zijn we naar de beheerder gegaan. Meneer Winston gevraagd of we nog naar beneden konden. Er was toevallig een gids die tegen een kleine vergoeding wel even op en neer zou rijden met ons.
Alleen was nu het probleem, dat niemand echt zin had om te gaan. uiteindelijk zijn Suusje en ik naar beneden gegaan. Halverwege begon het avontuur.
We kwamen eerst een landschildpad tegen erg mooi, zeker 50 cm groot. Hierna begon het eerst een klein beetje te regenen, en uiteindelijk steeds meer! Het lekte zelfs in de auto, waardoor Suusje en ik een beetje nat werden en we met gordijnen het water aan het tegenhouden waren.
Het water klotste langs de weg naar beneden, een hele moderstroom!

Gelukkig, we waren beneden en het was weer redelijk droog. Toen snel boodschappen gedaan. Dat ging gelukkig erg snel.
Afgerekend en gewacht op de gids en meneer Winston.
Maar toen de terugtocht. Door de hevige regenval was alles heel nat en modderig.
Al aan het begin van de top begon het gedonder. We kwamen niet eens op een rechtstukje weg omhoog. Na 10 minuten stonden we achterstevoren op de weg doordat we weg geslipt waren. Het ravijn was al inzicht! Na te zijn uitgestapt en te hebben geduwd, stonden we dan eindelijk weer recht, Suusje in d'r slippertjes en ik in mijn bergschoenen, vol met de vieze klei/modder.
Toen een stukje gelopen en de auto met hoge snelheid de berg op, om de modder door te komen, maar toen kwam het ergste van al! De verschrikkelijke S bocht. Hier kwam de auto niet omhoog. Eerst een aantal keer geprobeerd, maar tevergeefs. Toen wat los zand op de weggegooid, waardoor onze handen en armen geheel onder de oranje smurrie zaten!
Ook dit werkte niet, maar wat toen, het was al na 5 en het begon al wat donker te worden. Suusje wilde graag lopend naar boven, en de gids was allemaal aan het bellen. Uiteindelijk besloten weer met het busje naar beneden te gaan en daar zou een 4-wielaandrijf auto staan die ons wel naar boven kon brengen.
Uiteindelijk aangekomen aan de voet van de berg, waar de andere auto was. Hier alles overgeladen en weer naar boven. Ook deze auto had de nodige moeite, maar het lukte! We kwamen de verschrikkelijke S bocht door en verder lukte ook!
Maja we waren er nog niet. Na een aantal keer ons hart goed vast te hebben gehouden en het ravijn wat dichter bij hebben zien komen, kwamen we eindelijk boven.
Half 5 vertrokken en pas weer om 8 uur boven! Verschrikkelijk! Nooit meer! We konden wel janken, maar gelukkig is het allemaal goed gekomen.
Afscheid genomen van gids, meneer windston en de chauffeur. Toen gegeten en de jongens alles verteld.
Na het eten nog wat gekletst en snel gaan slapen!

Slaap lekker!